Poly (ethyleen-2,5-furaandicarboxylaat) is een semi-kristallijn polymeer en heeft, in tegenstelling tot volledig kristallijne materialen, geen scherp, enkelvoudig smeltpunt. In plaats daarvan vertoont het een smelttemperatuurbereik van 210°C tot 240°C, afhankelijk van het molecuulgewicht en de kristalliniteitsgraad. Dit brede smeltbereik weerspiegelt de semi-kristallijne aard ervan en beïnvloedt de thermische verwerkingsomstandigheden, waardoor het geschikt is voor productietechnieken zoals extrusie, thermovormen en spuitgieten. Het hogere smeltbereik vergeleken met PET zorgt voor betere prestaties in toepassingen die hittebestendigheid vereisen.
De glasovergangstemperatuur van PEF ligt doorgaans tussen 85°C en 95°C, wat aanzienlijk hoger is dan die van PET (ongeveer 75°C). Deze eigenschap zorgt ervoor dat PEF zijn structurele integriteit behoudt en bestand is tegen vervorming bij gematigde hitte, waardoor het ideaal is voor toepassingen zoals hot-fill-verpakkingen, waarbij containers hun vorm en functionaliteit moeten behouden tijdens het vulproces. De hogere Tg verbetert ook het vermogen van PEF om te presteren in warmere omgevingen, waardoor het toepassingsgebied wordt uitgebreid in vergelijking met traditionele polymeren.
PEF vertoont een uitstekende thermische stabiliteit en is bestand tegen temperaturen tot ongeveer 300°C zonder significante degradatie. Dit maakt het zeer veerkrachtig tijdens verwerking, waarbij hoge temperaturen nodig zijn, en bij toepassingen die worden blootgesteld aan hoge temperaturen. De stabiliteit zorgt voor een minimale structurele afbraak, waarbij de mechanische eigenschappen en algehele functionaliteit onder veeleisende industriële omstandigheden behouden blijven.
PEF heeft een langzamere kristallisatiesnelheid vergeleken met PET, wat de verwerkings- en uiteindelijke eigenschappen beïnvloedt. De langzamere kristallisatie maakt meer controle mogelijk tijdens de productie, vooral in toepassingen waar een meer amorfe structuur wenselijk is. Dit kan echter ook aanpassingen in de koeltijden of het gebruik van kiemvormende middelen vereisen om de kristalliniteit te verbeteren, afhankelijk van de gewenste toepassing, zoals flessen of films. De resulterende structuur balanceert flexibiliteit en stijfheid, afhankelijk van het eindgebruik.
De warmteafbuigtemperatuur van PEF is hoger dan die van veel andere polymeren, waaronder PET. Dankzij deze eigenschap is het bestand tegen vervorming onder belasting bij hoge temperaturen, waardoor het geschikt is voor toepassingen bij hoge temperaturen, zoals voedselverpakkingen in de magnetron of herbruikbare containers. De hogere HDT zorgt ervoor dat PEF-producten hun maatvastheid en functionaliteit behouden in omgevingen waar blootstelling aan hitte gebruikelijk is.
Zoals de meeste polymeren heeft PEF een lage thermische geleidbaarheid, waardoor het een effectief materiaal is voor toepassingen waarbij isolatie vereist is. Hoewel het doorgaans niet wordt gebruikt als primaire thermische isolator, draagt de lage geleidbaarheid ervan bij aan het handhaven van temperatuurstabiliteit in voedselverpakkingen en andere gevoelige toepassingen. Deze eigenschap vermindert ook het risico op hittegerelateerde vervorming van de verpakking tijdens thermische cycli.
De begintemperatuur van PEF ligt doorgaans boven de 300°C, wat wijst op de sterke weerstand tegen thermische afbraak. Deze hoge afbraaktemperatuur zorgt ervoor dat PEF structureel stabiel blijft tijdens gebruikelijke polymeerverwerkingstechnieken en tijdens langdurig gebruik. Deze stabiliteit maakt het een betrouwbare keuze voor industriële en consumententoepassingen waarbij blootstelling aan gematigde hitte gedurende langere perioden nodig is.
PEF presteert uitzonderlijk goed onder herhaalde verwarmings- en koelcycli, waarbij de structurele en mechanische eigenschappen behouden blijven. Deze duurzaamheid maakt hem ideaal voor toepassingen die herbruikbaarheid of langdurige prestaties vereisen, zoals herbruikbare drankverpakkingen of hoogwaardige verpakkingsoplossingen. Het vermogen om thermische cycli te doorstaan zonder significante degradatie onderstreept de geschiktheid ervan voor geavanceerde toepassingen.